Armenië, Geschiedenis van de wijnbouw

De geschiedenis van de wijnbouw. De oorsprong

Een internationaal team van archeologen heeft een stuk van Vayots Dzor (Armeense regio in het zuiden van het land) opgegraven en onder andere vazen gevonden gevuld met druivenpitten die toelaten te veronderstellen dat in deze regio, 6000 jaar geleden, de oudste vinificatie ter wereld plaatsvond.

Deze ontdekking heeft National Geographic Society gestimuleerd tot een nieuwe campagne in 2010. De archeologische opgravingen hebben gezorgd voor de ontdekking van een complexe vinificatie, 6100 jaar voor Christus. De speurders hebben een stamper en een vergistingstank van klei gevonden. Deze ontdekking laat toe om met zekerheid te stellen dat het ontstaan van de wijnstokken en wijn zich eigenlijk in Armenië situeert.

Deze eerste wijnmakers van de mensheid kunnen dus de voorouders zijn van de Kouro-Araxes bevolking, een oude civilisatie van Kaukasus. De wetenschappers zijn zeker dat het om pitten van het type Vitis Vinifera vinifera gaat, een variatie van wijnstokken die de grootste huidige wijnen produceert. De wijnstok, van oorsprong wild en geïdentificeerd als Vitis Vinifera silvestri, was dus 6000 jaar geleden gedomesticeerd.

Andere opgravingen in Armenië hebben de aanwezigheid van grote reserves aangetoond dicht bij huizen, via de ontdekking van grote potten met sporen van gisting en droesemresten.

1000 jaar voor Christus, bezitte het koninkrijk Van een belangrijke wijngaard die de vlakte van Armenië en het Zuiden van Transcaucasia bedekte. Het was geïrrigeerd door het water van de waterbekkens. De Griekse historicus Hérodote, verwijst in zijn verhalen naar het transport van wijn van Armenië op de Eufraat naar Babylon.

De wijnbouw ontwikkelt zich tot de middeleeuwen. In de 10e eeuw geproduceerd in Vaspurakan, rond het meer Van en in de vallei van Araxe en van Botan en natuurlijk ook in Klein Armenië.

Tijdens de volgende eeuwen ervaart Armenië een donkere periode in zijn geschiedenis. De wijnbouw is blijven bestaan, dat blijkt uit de vermelding van de Perzisch Armeense wijngaarden aan het einde van de 17e eeuw toen Chah Huseyin in 1694 tot de troon toetrad en het verbod op wijn afkondigde in zijn staat. Zo werd de wijngaard van Jerevan, die de beste wijn van het Perzische rijk produceerde, vernietigd.

In de 19e eeuw is de productie van wijn één van de drie pijlers geworden in de Russisch-Armeense agricultuur (samen met granen en vee). De wijnbouw industrie ontwikkelde zich verder tot het einde van de eeuw.

Deze ontwikkeling zal stoppen door de Turkse bezetting in 1918, de wijngaarden worden omgehakt. De eerste tijdelijke Armeense Republiek zal dan proberen de teelt van de wijngaard aan te moedigen door middel van subsidies.

Hedendaagse periode

In de tijd van de Sovjetunie werd het grootste deel van de productie van Armenië naar Rusland geëxporteerd. Het Arardi consortium bezat het monopolie op de Armeense wijn en had efficiëntere bottelinstallaties in meerdere steden zoals Moskou, Leningrad, Kiev en Saratov.

In 1984 maakte de anti-alcoholische politiek van Mikhaïl Gorbatchev een einde aan de exploitatie van veel Armeense wijngaarden. Armenië produceerde zachte wijnen en gedistilleerde dranken (cognac genoemd).

Geografie

Klimaat

Het continentaal klimaat in het grootste deel van Armenië en wordt snel bergachtig door de hoogte. De winters zijn koud (vooral op het hoogplateau, tot -40°C) en soms valt er erg veel sneeuw. De zomers zijn warm en zonnig, met af en toe sterke stormen. Het klimaat van Jerevan, op 1000m is bijna continentaal (de zomers zijn droger dan in een klassiek continentaal klimaat).

In Gyumri, de 2e grootste stad van het land op een hoogte van meer als 1500m, is de zomer relatief zacht met lange strenge winters en veel sneeuw. Een typisch bergklimaat.

Het klimaat van Nagorno-Karabach is een uitzondering. De regio die globaal genomen op een hoogte van minder dan 800m ligt heeft meer een continentaal klimaat, bijna een Middellandse Zeeklimaat met warme zomers en winters kouder dan in de rest van het land.